کد مطلب:43515 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

من پدر و مادرم را دوست ندارم , به خاطر اين كه آنها را در تربيت فرزندانشان مقصر مي دانم . بايدبه آنها احترام بگذارم , اما نمي توانم در بعضي مسايل به آنها پرخاش مي كنم . چه كنم ؟لطفا در اين باره توضيح مفصلي بفرماييد.

پاسخ اين سوال را هر پسر و دختري , درست پس از آن كه اولين فرزندشان به دنيا آمد, درك مي كند, زيرا پدر و مادر تمام سعي خودشان را براي خوشبختي فرزندانشان انجام ميدهند. صحيح نيست كه مابه جرم اين كه دو نفر پدر و مادر شده اند, گناه همه ناهنجاري ها و گرفتاري ها و بدبختي ها را برگردن آنهابياندازيم مسلما پدر و مادر انسان هستند و تابع قوانين بشري . آنها دوست دارند از زندگي لذت ببرند وخوشبخت باشند. ولي به هر تقدير مسؤليت فرزندان , اين لذت ها و خوشي ها را - به خصوص در اين روزها -محدود مي كند. ما حق نداريم همه خواسته هايمان را از پدران و مادرانمان طلب كنيم , بلكه بايدبا درك موقعيت ايشان در همه نظر (مادر و معنوي و فرهنگي و تربيتي و...), ميزان توقعاتمان را در حد معقول وصحيحي قرار دهيم .

آيا براستي پدر و مادر شما در تربيت شما كوتاهي كرده اند يا ان كه هر چه داشته اند, به پاي شماريخته اند وآنچه انجام داده اند, تمام توان وامكانشان بوده است ؟

اگر اندكي در اين قصه دقيق شويد, خواهيد دانست آنها واقعا قصد و نيت بد يا خصومتي با فرزندانشان نداشته اند. خطاهاي احتمالي آنان نيز شايد در روزگاري كه آنان زيست مي كرده اند, واقعا خطا نبوده است وامروزه خطا محسوب مي شود و شايد هم واقعا بدي نبوده , بلكه بوده است .

به هر صورت , اگر اين مفروضات را هم نپذيريم , باز وظيفه شما احترام به آنان است و اين دستوري مي باشدكه خداوند به همه ما داده است و سنت و سيره معصومان 7آن را تاييد مي كند.

اگر نمي توانيد جلوي خشم خود را بگيريد. به اين فكر كنيد كه پدر و مادرتان چقدر براي شما زحمت كشيده اند و چقدر ازنعمت زندگي آسوده و لذت هاي آن به خاطر خوشي شما محروم مانده اند, بدون اينكه كوچكترين توقعي از شما داشته باشند. ايا جزاي احسان غير ازاحسان است ؟آيا دوست داريد فرزندان شما درآينده اي نه چندان دور, با شما چنين رفتارهايي داشته باشند يا در مورد شما چنني بيانديشند؟اگر به اين چيزهافكر كنيد, مي بينيد بي احترامي به آنها, بي انصافي و بي منطقي است .

اگر هيچ يك از اينها هم نمي تواند شما را مجاب كند, حداقل به اين فكر باشيد كه با صبر و تحملي كه ازخودنشان مي دهيد, اجر و ثواب بزرگي نصيب خود كنيد. احترام به پدر و مادر و صبر در برابر كلمات و افعال ناخوشانيد ايشان , كفاره گناهان كوچك و بزرگ است ;مخصوصا احترام و اكرام به مادر. نقل است جواني نزدپيامبر اكرم آمد كه گناهان بسياري كرده بود و به ايشان عرض كرد: چه كنم تا خداوند مرا ببخشد؟ پيامبر 6رمود: آيا والدين تو زنده هستند؟عرض كرد: پدرم در قيد حيات است ! فرمود: او را احترام كن ! وقتي جوان ازمحضر پيامبر بيرون رفت , ايشان فرمود: اي كاش مادرش زنده بود!

اين روايت و روايات ديگر نشان مي دهد احترام به پدر و مادر از دستورهاي فهم و اساسي اسلام در زمينه مسايل اخلاقي است و به همين لحاظ سرپيچي از آن جايز نمي باشد.